Ενας τζογαδόρος δραπετεύει στο Πήλιο

Ο Γρηγόρης Μανιάτης, ένας μεροκαματιάρης «τοκιστής και σουλατσαδόρος» του Χρηματιστηρίου, επιχειρεί να δραπετεύσει από την ίδια του τη ζωή τη στιγμή ακριβώς που η τύχη αρχίζει να του χαμογελά. Αποφασίζει να πάει στο Πήλιο ύστερα από 27 ολόκληρα χρόνια και έρχεται αντιμέτωπος με ένα σωρό παράξενες ιστορίες που τον αναγκάζουν να αναμετρηθεί με τον εαυτό και τις επιθυμίες του.

«Επαθα κι εγώ αυτό που έπαθε ο ήρωας, όντας στον αναβατήρα του χιονοδρομικού κέντρου στις Αγριόλευκες, είχα την αίσθηση ότι πηγαίνω προς τα πίσω και σκέφτηκα ότι θα άξιζε τον κόπο να γράψω» μας λέει ο Δημήτρης Ψυχογιός για το πρώτο του μυθιστόρημα, μια σύγχρονη φανταστική περιπέτεια για τον αλλόκοτο και πολυδαίδαλο κόσμο των ονείρων με φόντο τα χιονισμένα χωριά του Πηλίου, τα Χάνια και πιο συγκεκριμένα τη Δράκεια. «Από αυτό το χωριό κατάγεται η γυναίκα μου, έχει ένα σπίτι εκεί, πηγαίναμε όλα αυτά τα χρόνια με τα παιδιά, κυρίως τα Χριστούγεννα, και έτσι γνώρισα κι εγώ την περιοχή» εξηγεί ο χρονικογράφος του «Βήματος».

Το βιβλίο αυτό είναι το πάντρεμα της αγάπης του για τον τόπο και της ιδέας των «Ονειροφυλάκων», που είχε καταγράψει στη στήλη του από το 2005. Εν προκειμένω συναντούμε και τους Ονειροτρόφους - «είναι τα όντα που τρέφονται με τα όνειρα των ανθρώπων» και συνεργάζονται με τους Ονειροφύλακες που φιλτράρουν τα όνειρα των ανθρώπων για να μην προκληθεί κάποιο κακό στους πρώτους.

Τους προστατεύει ένας σοφός από το παρελθόν

Η αφήγηση είναι εκ των πραγμάτων χαοτική, αλλά το ύφος ανατρεπτικό, με τους ήρωες να μπαινοβγαίνουν στις επί μέρους ιστορίες όπως ακριβώς στα όνειρα. Ο αναγνώστης θα διαπιστώσει μια ακούσια και ετεροχρονισμένη εκλεκτική συγγένεια με την ταινία «Inception» (2010) του Κρίστοφερ Νόλαν την οποία ο συγγραφέας ομολογεί ότι δεν έχει δει. Η νεαρά Μαρία Σπηλιάδη γοητεύει με την ομορφιά της και αναστατώνει ποικιλοτρόπως την περιοχή, ο λάγνος καθηγητής Αντώνης Κριτσινέλιας βλέπει πίνακες του Μουνκ, του Μοντιλιάνι και του Μποτιτσέλι στα πρόσωπα των γυναικών που ορέγεται, ενώ η σύντροφος του Γρηγόρη, Ιφιγένεια Τσαγκάρη, αποδύεται σε μια αναζήτηση του πλούσιου πλέον συντρόφου της που έχει εξαφανιστεί. Ο τελευταίος έχει έλθει σε συμφωνία με τον δημοσιογράφο (και μυθοπλαστικό ήρωα) Δ. Κ. Ψυχογιό ο οποίος παίζει για λογαριασμό του στο Χρηματιστήριο «για να μην πάθει σύνδρομο στέρησης, αφού είναι μανιακός».

Βεβαίως «τα ονόματα των ηρώων είναι κι ένα καλαμπούρι, είναι παρμένα από τον τόπο καταγωγής μου, τα Λεχαινά Ηλείας. Εκ των υστέρων μάλιστα έμαθα ότι το ίδιο είχε κάνει ο Νίκος Καζαντζάκης στο "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται" με την Καρδαμύλη». Η κυρίαρχη μορφή του μυθιστορήματος ωστόσο είναι ένα ιστορικό πρόσωπο, ο Εμμανουήλ Γλυνζώνιος (γεννημένος στη Χίο το 1540) που εδώ κατέχει τον ρόλο του σοφού μιας άλλης εποχής, του προστάτη ορατών τε και αοράτων.

«Είναι ο συγγραφέας και αυτός που τύπωσε το πρώτο βιβλίο λαϊκής πρακτικής αριθμητικής στη Βενετία το 1568, την περίφημη "Λογαριαστική". Ετσι εισήχθησαν οι αραβικοί αριθμοί στην ελληνική γραφή. Το βιβλίο τυπωνόταν ως και το 1820, ενώ σε μορφή χειρογράφου κυκλοφορούσε ως τις αρχές του 20ού αιώνα. Με είχε εντυπωσιάσει αυτή η προσωπικότητα, ένα πνεύμα θετικό και πραγματιστικό, που έδρασε σε μια εποχή παντοδυναμίας των λογίων και των γραμματικών» επισημαίνει ο συγγραφέας, ο οποίος ασχολείται μαζί του και στο βιβλίο που γράφει τώρα. «Ο Γλυνζώνιος είναι μια υπόμνηση ενάντια στην ελληνική κουλτούρα του λογιοτατισμού που έχει εξορίσει από την ελληνική παιδεία και κοινωνία αυτό που λέμε επιστήμη και ορθολογισμό, ό,τι δηλαδή μας λείπει στην κρίση που βιώνουμε σήμερα».

Βιβλία + ιδέες περισσότερες ειδήσεις 

 

http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=443077&h1=true