Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;
Χρόνου παρατατικού, χρόνου αορίστου, σπανιότερα χρόνου μέλλοντος .
Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
Η έκπληξη πως ξημέρωσε ακόμη μια μέρα.
Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
Βλέποντας, για πολλοστή φορά, τον «Δικτάτορα» του Τσάπλιν.
Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;
Η αποστασιοποιημένη προσήλωση στα πράγματα.
Το βασικό ελάττωμά σας;
Η αποστασιοποιημένη προσήλωση στα πρόσωπα.
Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Σε όσα στρέφονται εναντίον του εαυτού μας.
Η τελευταία φορά που κλάψατε;
Παρακολουθώντας στην Κάλυμνο τον «χορό του Μηχανικού», με τον χορευτή να τρεκλίζει μιμούμενος βουτηχτή χτυπημένο απ΄ τη νόσο των δυτών.
Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
Με καμία, φυσικά. Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα;
Ολοι εκείνοι που, κάτω από την επίπεδη επιφάνεια της καθημερινότητας, μπορούν να διακρίνουν την ποίηση της κάθε στιγμής. Που διαβάζουν την ποίηση απ΄ το ανοιχτό βιβλίο του κόσμου. Χωρίς καν να ξέρουν το αλφάβητό του. Το αγαπημένο σας ταξίδι;
Στα κρημνώδη σύνορα της μνήμης και της λήθης.
Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Οι Προσωκρατικοί, πρωτίστως ο Ηράκλειτος.
Ποια αρετή προτιμάτε σε έναν άντρα;
Την εντιμότητα, την ευθύτητα, τη συνέπεια.
... Και σε μια γυναίκα;
Τη σταθερότητα, την ευαισθησία, την ανεκτικότητα.
Ο αγαπημένος σας συνθέτης;
Ο Μπαχ των «Βρανδεμβούργειων Κοντσέρτων».
Το τραγούδι που σφυρίζετε κάνοντας ντους;
Συγγνώμη, είναι ερώτηση αυτή αντάξια ενός Προυστ;
Το βιβλίο που σας σημάδεψε;
Στα παιδικά μου χρόνια, το Χωρίς οικογένεια του Εκτορος Μαλό. Στην παρατεταμένη έως σήμερα εφηβεία μου, Τα εις εαυτόν του Μάρκου Αυρήλιου.
Η ταινία που σας σημάδεψε;
Η εφιαλτικά προφητική «Μετρόπολις» (1926) του Φριτς Λανγκ.
Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;
Από τους ξένους, ο Ολλανδός Μ. Κ. Εσερ. Από τους σύγχρονους Ελληνες, ο Σόρογκας, ο Τέτσης, ο Φασιανός, ο Ψυχοπαίδης.
Το αγαπημένο σας χρώμα;
Το μαύρο. Το «φαεννότατον έρεβος» του Σοφοκλή, που θανατώνει και ξαναγεννάει όλα τα χρώματα. Σαν τη σιωπή, που περιέχει σύμπαντα τον λόγο.
Ποια θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;
Τον Θοδωρή και τον Νικόλα. Τους γιους μου.
Το αγαπημένο σας ποτό;
Η ψημένη ρακή της Αμοργού. Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;
Για τα δέκα χρόνια σπουδών στα νομικά. Τα έχασα αριστεύοντας. Τι απεχθάνεστε περισσότερο;
Την πραγματική πραγματικότητα, όταν δεν την αρδεύει η ελπίδα του ανέλπιστου.
Οταν δεν γράφετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
Το διάβασμα. «Και μες στην Τέχνη πάλι, ξεκουράζομαι απ΄ τη δούλεψή της».
Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Τα επώδυνα, επαίσχυντα και ταραχώδη τέλη της ζωής ημών.
Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;
Γράφοντας. Η λογοτεχνία, εξ ορισμού, ψεύδεται ασύστολα απέναντι στο πασιφανές. Για να εγκαθιδρύσει, μερικές φορές, μιαν Αλήθεια υπέρτερη.
Ποιο είναι το μότο σας;
«Ηθος ανθρώπω δαίμων». Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Χωρίς άτοκες δόσεις θανάτου. Ορθιος και με σώας τας φρένας. Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;
«Καλωσόρισες στην ανυπαρξία». Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;
Μελαγχολικής ταραχής, από τη μυστική βοή των επερχομένων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου