6 Δεκέμβρη 2010: Η Πανεπιστημίου
πλημμυρισμένη από χιλιάδες μαθητές και εκπαιδευτικούς
Εργατική Αλληλεγγύη
Το σχέδιο κυβέρνησης - Υπ. Προ.πο για τις 6 Δεκέμβρη είχε όλα τα
δοκιμασμένα συστατικά:
Είχε τρομολαγνεία, συλλήψεις, όλως τυχαίως, μια μέρα μόλις πριν από
τις 6 Δεκέμβρη, της «νέας γενιάς τρομοκρατών». Εδιναν και έπαιρναν οι
«αναλύσεις» στα κανάλια για τα «νέα παιδιά» που «από την μια μέρα στην
άλλη» έγιναν «τρομοκράτες» και οι παραινέσεις στους γονείς «να
προσέχουν».
Είχε απόφαση της αστυνομίας να αποκλείσει ολόκληρο το κέντρο της
Αθήνας, από τον εσωτερικό δακτύλιο, για μια ολόκληρη μέρα από το πρωί
της 6ης μέχρι το πρωί της 7ης Δεκέμβρη.
Είχε όλο το συρφετό των χιλιάδων Ματαζήδων, Δελτάδων, Ζητάδων», «ομάδων Δίας» και ασφαλιτών να παρενοχλεί και να τρομοκρατεί τον κόσμο που ήθελε να κατέβει στα συλλαλητήρια.
Και είχε τέλος την συνειδητή πρόθεση εκ μέρους της κυβέρνησης να διαλυθούν τα συλλαλητήρια, ρίχνοντας ξανά τόνους χημικών, στέλνοντας τα ΜΑΤ να βαράνε αδιακρίτως, προκαλώντας επεισόδια και συλλαμβάνοντας δεκάδες διαδηλωτές.
Στις μεγαλύτερες πόλεις, οι πρωινές διαμαρτυρίες πήραν το χαρακτήρα μαζικών συλλαλητηρίων με τους μαθητές να είναι η συντριπτική πλειοψηφία, αλλά και τη συμμετοχή των φοιτητικών συλλόγων και καταλήψεων, καθώς και των εκπαιδευτικών και συνολικότερα των εργαζόμενων στην ΑΔΕΔΥ που είχαν στάση εργασίας για να συμμετάσχουν στην κινητοποίηση.
Στην Αθήνα, πάνω από 5.000 μαθητές, η συντριπτική τους πλειοψηφία από σχολεία του κέντρου της Αθήνας, (ταυτόχρονα γίνονταν τοπικές διαδηλώσεις στις περισσότερες συνοικίες της Αθήνας), παρακάμπτοντας όλα τα εμπόδια κατέβηκαν πολλές φορές με αυθόρμητες πορείες στα Προπύλαια, όπου υπήρχε το κάλεσμα της ΟΛΜΕ και το Συντονιστικό Αντίστασης Μαθητικών Πρωτοβουλιών. Το κλίμα ήταν εκρηκτικό, με συνθήματα ενάντια στη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, την αστυνομία, αλλά και το Μνημόνιο και συνολικά το σύστημα: «Αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη», «Θέλουμε σχολεία, καθηγητές, βιβλία και όχι του Μνημόνιου τα σφαγεία», «στις τράπεζες λεφτά – στη νεολαία σφαίρες, του καπιταλισμού τελειώνουνε οι μέρες». Το πεζοδρόμιο μπροστά στο Γενικό Λογιστήριο είχε γεμίσει από τα νεράτζια που εκτοξεύονταν προς το κλειδαμπαρωμένο κτήριο.
Η πορεία ξεκίνησε έχοντας στην κορυφή της το πανώ της ΟΛΜΕ, των Αδιόριστων Εκπαιδευτικών, το πανώ των Συλλόγων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και ΕΛΜΕ, τα πανώ του Συντονιστικού Αντίστασης Μαθητικών Πρωτοβουλιών και των Anticapitalista και ακολουθούσαν και άλλα μαθητικά πανώ. Η προκλητική παρουσία των ΜΑΤ μόνο στόχο είχε να δυναμιτίσει την ατμόσφαιρα, με αποκορύφωμα στο Σύνταγμα, όταν μερικές διμοιρίες που υποτίθεται, φύλαγαν την επίσης κλειδαμπαρωμένη Μεγάλη Βρετάνια, έσπασαν για λίγο στη μέση την μαθητική πορεία, που ξαναενώθηκε τελικά με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών και άλλων εργαζομένων για να καταλήξει στα Προπύλαια, όπου πολλοί μαθητές παρέμειναν για να συμμετάσχουν και στο απογευματινό συλλαλητήριο.
«Δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα ούτε μέσα στα σχολεία, ούτε έξω από αυτά, γι’ αυτό μας βλέπεις τόσους εδώ, κάναμε αποχή και κατεβήκαμε, αλλού έγιναν αποχές, αλλού καταλήψεις». «Καθηγητές δεν υπάρχουν και όταν υπάρχουν το μάθημα είναι τόσο ελεεινό, γιατί η κυβέρνηση μας θέλει έτσι, να μας κάνουν ό, τι θέλουν». «Ουσιαστικά σχολείο πηγαίνουμε μόνο για να πάρουμε ένα χαρτί να έχουμε αργότερα». «Είμαστε η γενιά που έχουμε καεί εντελώς» μας είπαν, αλληλοσυμπληρώνοντας ο ένας τον άλλο, ο Γιάννης, ο Σταύρος και ο Μιχάλης από το 8ο Λύκειο Αθήνας.
«Εχουμε χάσει ένα φίλο μας και δύο χρόνια μετά, διαδηλώνουμε για να πούμε ότι είναι ακόμα κοντά μας. Οι μπάτσοι συνεχίζουν να κάνουν ό, τι θέλουν ατιμώρητα» μας είπε η Ελενα από το 6ο ΕΠΑΛ Αθήνας. «Σήμερα δεν μπήκε κανένας μέσα, παρόλο που μας ρίξανε απουσίες». Λίγο πολύ, αυτήν ήταν η εικόνα σε όλα τα σχολεία. «Στο σχολείο μου έγινε μαζική συνέλευση και στη συνέχεια κατεβήκαμε κάτω οργανωμένα με πανώ» δήλωσε στην Εργατική Αλληλεγγύη ο Ορέστης από το 1ο Λύκειο Βριλησσίων. Επόμενο βήμα μας, η πανεργατική απεργία στις 15 Δεκέμβρη».
Είχε όλο το συρφετό των χιλιάδων Ματαζήδων, Δελτάδων, Ζητάδων», «ομάδων Δίας» και ασφαλιτών να παρενοχλεί και να τρομοκρατεί τον κόσμο που ήθελε να κατέβει στα συλλαλητήρια.
Και είχε τέλος την συνειδητή πρόθεση εκ μέρους της κυβέρνησης να διαλυθούν τα συλλαλητήρια, ρίχνοντας ξανά τόνους χημικών, στέλνοντας τα ΜΑΤ να βαράνε αδιακρίτως, προκαλώντας επεισόδια και συλλαμβάνοντας δεκάδες διαδηλωτές.
Απέτυχαν
Όμως απέτυχαν οικτρά. Φάνηκε αυτό, από νωρίς το πρωί, της 6ης Δεκέμβρη, όταν τα σχολεία όλης της χώρας έκλεισαν και δεκάδες χιλιάδες μαθητές ξεχύθηκαν στους δρόμους σε όλες τις πόλεις και σε κάθε συνοικία της Αθήνας και του Πειραιά. Τα αστυνομικά τμήματα πολιορκήθηκαν ξανά, από το Περιστέρι, τον Κορυδαλλό, τα Ανω Πατήσια και το Αιγάλεω, μέχρι την Ζάκυνθο, τα Γιάννενα και το Ηράκλειο. Δεν υπήρξε έστω και ένα μέρος στην επικράτεια, που να μην έγινε διαδήλωση, να μην αποκλείστηκε ένας δρόμος.Στις μεγαλύτερες πόλεις, οι πρωινές διαμαρτυρίες πήραν το χαρακτήρα μαζικών συλλαλητηρίων με τους μαθητές να είναι η συντριπτική πλειοψηφία, αλλά και τη συμμετοχή των φοιτητικών συλλόγων και καταλήψεων, καθώς και των εκπαιδευτικών και συνολικότερα των εργαζόμενων στην ΑΔΕΔΥ που είχαν στάση εργασίας για να συμμετάσχουν στην κινητοποίηση.
Στην Αθήνα, πάνω από 5.000 μαθητές, η συντριπτική τους πλειοψηφία από σχολεία του κέντρου της Αθήνας, (ταυτόχρονα γίνονταν τοπικές διαδηλώσεις στις περισσότερες συνοικίες της Αθήνας), παρακάμπτοντας όλα τα εμπόδια κατέβηκαν πολλές φορές με αυθόρμητες πορείες στα Προπύλαια, όπου υπήρχε το κάλεσμα της ΟΛΜΕ και το Συντονιστικό Αντίστασης Μαθητικών Πρωτοβουλιών. Το κλίμα ήταν εκρηκτικό, με συνθήματα ενάντια στη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, την αστυνομία, αλλά και το Μνημόνιο και συνολικά το σύστημα: «Αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη», «Θέλουμε σχολεία, καθηγητές, βιβλία και όχι του Μνημόνιου τα σφαγεία», «στις τράπεζες λεφτά – στη νεολαία σφαίρες, του καπιταλισμού τελειώνουνε οι μέρες». Το πεζοδρόμιο μπροστά στο Γενικό Λογιστήριο είχε γεμίσει από τα νεράτζια που εκτοξεύονταν προς το κλειδαμπαρωμένο κτήριο.
Οργή
«Το πρωί συζητήσαμε με τους καθηγητές μας, ότι θα κατεβούμε στην πορεία και τελικά κατεβήκαμε αρκετά παιδιά από το 16ο Λύκειο Αθήνας» μας λέει ο Χοσάμ. «Δύο χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξη, η αστυνομία έχει γίνει πολύ χειρότερη. Οι μαθητές έχουν οργή γι’ αυτό κατεβαίνουν στο δρόμο, αλλά τελευταία συμβαδίζουν και με τους καθηγητές κατά κάποιον τρόπο, γιατί με όλα τα μέτρα που έχει πάρει η κυβέρνηση, είναι εξοργισμένοι και αυτοί. Χρειάζονται πολλές πορείες, πολλές συζητήσεις με τον κόσμο. Βοηθάει πολύ, ότι κατεβαίνουν στο δρόμο πια και στην Ευρώπη, φαίνεται ότι όλος ο κόσμος έχει αγανακτήσει, είναι θετικό ότι η αριστερά σε όλες τις χώρες έχει ενωθεί».Η πορεία ξεκίνησε έχοντας στην κορυφή της το πανώ της ΟΛΜΕ, των Αδιόριστων Εκπαιδευτικών, το πανώ των Συλλόγων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και ΕΛΜΕ, τα πανώ του Συντονιστικού Αντίστασης Μαθητικών Πρωτοβουλιών και των Anticapitalista και ακολουθούσαν και άλλα μαθητικά πανώ. Η προκλητική παρουσία των ΜΑΤ μόνο στόχο είχε να δυναμιτίσει την ατμόσφαιρα, με αποκορύφωμα στο Σύνταγμα, όταν μερικές διμοιρίες που υποτίθεται, φύλαγαν την επίσης κλειδαμπαρωμένη Μεγάλη Βρετάνια, έσπασαν για λίγο στη μέση την μαθητική πορεία, που ξαναενώθηκε τελικά με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών και άλλων εργαζομένων για να καταλήξει στα Προπύλαια, όπου πολλοί μαθητές παρέμειναν για να συμμετάσχουν και στο απογευματινό συλλαλητήριο.
«Δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα ούτε μέσα στα σχολεία, ούτε έξω από αυτά, γι’ αυτό μας βλέπεις τόσους εδώ, κάναμε αποχή και κατεβήκαμε, αλλού έγιναν αποχές, αλλού καταλήψεις». «Καθηγητές δεν υπάρχουν και όταν υπάρχουν το μάθημα είναι τόσο ελεεινό, γιατί η κυβέρνηση μας θέλει έτσι, να μας κάνουν ό, τι θέλουν». «Ουσιαστικά σχολείο πηγαίνουμε μόνο για να πάρουμε ένα χαρτί να έχουμε αργότερα». «Είμαστε η γενιά που έχουμε καεί εντελώς» μας είπαν, αλληλοσυμπληρώνοντας ο ένας τον άλλο, ο Γιάννης, ο Σταύρος και ο Μιχάλης από το 8ο Λύκειο Αθήνας.
«Εχουμε χάσει ένα φίλο μας και δύο χρόνια μετά, διαδηλώνουμε για να πούμε ότι είναι ακόμα κοντά μας. Οι μπάτσοι συνεχίζουν να κάνουν ό, τι θέλουν ατιμώρητα» μας είπε η Ελενα από το 6ο ΕΠΑΛ Αθήνας. «Σήμερα δεν μπήκε κανένας μέσα, παρόλο που μας ρίξανε απουσίες». Λίγο πολύ, αυτήν ήταν η εικόνα σε όλα τα σχολεία. «Στο σχολείο μου έγινε μαζική συνέλευση και στη συνέχεια κατεβήκαμε κάτω οργανωμένα με πανώ» δήλωσε στην Εργατική Αλληλεγγύη ο Ορέστης από το 1ο Λύκειο Βριλησσίων. Επόμενο βήμα μας, η πανεργατική απεργία στις 15 Δεκέμβρη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου